Κατά μίαν προφορικήν παράδοσιν, οἱ πρῶτοι μοναχοί οἰκήτορες τῆς περιοχῆς ἦτο Ρῶσσοι μοναχοί τοῦ 13ου αἰώνος. Τότε ὀνομάζετο Σκήτη τοῦ Πύργου, ἴσως ἐκ τοῦ κατά τήν εἴσοδον αὐτής ὑπάρχοντος ὑψηλοῦ πύργου, ὡσάν πολεμίστρα, μέ ὕψος 15 μέτρων.
Κατά τόν ἀρχιμανδρίτην Γεράσιμον Σμυρνάκην ἡ Σκήτη τοῦ Πύργου, ἐκατοικήθη κατά το 1760 ὑπό Ἑλλήνων μοναχῶν, οἵτινες καί ἔκτισαν τό νῦν ὑπάρχον Κυριακόν, τιμώμενον ἐπί τῶ Γεννεσίω τῆς Θεοτόκου.
Ἡ παράδοσις ἀναφέρει ὅτι οὗτο εἶναι τό τρίτον Κυριακόν, χρονικῶς, μέ πρῶτον Κυριακόν τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ὅν ἐκτίσθη μετά ἀπό ἐπιδρομή βαρβάρων, καί δεύτερον Κυριακόν τήν Ὑπαπαντήν τοῦ Κυρίου.
Ἡ ὀνομασία «Νέα Σκήτη» ὠφείλεται στήν ριζικήν ἀνακαίνισιν πού ὑπέστη κατά τόν περασμένο αἰώνα, ὅμως ἀκόμη καί σήμερον ὑπάρχουν χάρται πού τήν ἀναφέρουν ἔτι μέ τό δεύτερον ὄνομα, ἤτοι Σκήτη τῆς Θεοτόκου, ἀπό τό ὄνομα τοῦ Κυριακοῦ.
Ἀναφέρονται ἐπίσης ἀρχαιολογικά εὑρήματα στήν περιοχή, ἤτοι 4 τάφοι μέ τά ὀστά καί διάφορα κτερίσματα, ἕν νόμισμα τῆς Οὐρανίου Ἀφροδίτης καί πλαισιωτόν ἀνάγλυφον διαστάσεων 25Χ12 ἑκατοστῶν, καί ἄλλα μικροτέρας ἀξίας. Ὅλα τά παραπάνω ὁδήγησαν τούς ἀρχαιολόγους τοῦ περασμένου αἰώνος νά ἀποφανθοῦν ὅτι ἡ περιοχή αὕτη ἐκατοικεῖτο ἀρχαιόθεν ὑπό τήν φυλήν τοῦ Ἀθηνοδώρου εἰς πόλισμα, ἐξαρτώμενον πιθανότατα ἐκ τῆς ἐν Λήμνω Ἡφαιστείας.
Σήμερα εἰς τήν Νέαν Σκήτην ἐγκαταβιοῦν περίπου 45 πατέρες εἰς 22 καλλύβια-κελλιά.
Αὐτοί ἀσχολοῦνται μέ διάφορα ἐργόχειρα ὅπως ἁγιογραφία, μοσχοθυμίαμα, σταυρουδάκια, κομποσχοίνια κ.ἄ. Βεβαίως οἱ περισσότεροι, ἄν ὄχι ὅλοι, ἀσχολοῦνται καί μέ τούς κήπους καί τά περιβόλια τούς, καθότι ὑπάρχει ἀρκετό ὕδωρ, καταβαίνον ἐκ τοῦ Ἄθωνος.
Τό 1996 ἤλθε στή Νέα Σκήτη ὁ ἀδελφός Χαράλαμπος νά μονάσει. Ὁ Γ. Σάββας τόν κούρεψε καί τού ἔδωσε τό ὄνομα Χαρίτων. Αὐτός εἶναι ὁ σημερινός Γέροντας τοῦ Κελλιοῦ. Αὐτός δουλεύει σήμερα τό ξυλουργείο, τό ὁποίο βεβαίως ἔχει ἐκσυγχρονιστεί, στό κατά δύναμιν, καί παράγει τά ἐργόχειρα πού διατίθενται στό site αύτό.
Κατά τόν ἀρχιμανδρίτην Γεράσιμον Σμυρνάκην ἡ Σκήτη τοῦ Πύργου, ἐκατοικήθη κατά το 1760 ὑπό Ἑλλήνων μοναχῶν, οἵτινες καί ἔκτισαν τό νῦν ὑπάρχον Κυριακόν, τιμώμενον ἐπί τῶ Γεννεσίω τῆς Θεοτόκου.
Ἡ παράδοσις ἀναφέρει ὅτι οὗτο εἶναι τό τρίτον Κυριακόν, χρονικῶς, μέ πρῶτον Κυριακόν τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ὅν ἐκτίσθη μετά ἀπό ἐπιδρομή βαρβάρων, καί δεύτερον Κυριακόν τήν Ὑπαπαντήν τοῦ Κυρίου.
Ἡ ὀνομασία «Νέα Σκήτη» ὠφείλεται στήν ριζικήν ἀνακαίνισιν πού ὑπέστη κατά τόν περασμένο αἰώνα, ὅμως ἀκόμη καί σήμερον ὑπάρχουν χάρται πού τήν ἀναφέρουν ἔτι μέ τό δεύτερον ὄνομα, ἤτοι Σκήτη τῆς Θεοτόκου, ἀπό τό ὄνομα τοῦ Κυριακοῦ.
Ἀναφέρονται ἐπίσης ἀρχαιολογικά εὑρήματα στήν περιοχή, ἤτοι 4 τάφοι μέ τά ὀστά καί διάφορα κτερίσματα, ἕν νόμισμα τῆς Οὐρανίου Ἀφροδίτης καί πλαισιωτόν ἀνάγλυφον διαστάσεων 25Χ12 ἑκατοστῶν, καί ἄλλα μικροτέρας ἀξίας. Ὅλα τά παραπάνω ὁδήγησαν τούς ἀρχαιολόγους τοῦ περασμένου αἰώνος νά ἀποφανθοῦν ὅτι ἡ περιοχή αὕτη ἐκατοικεῖτο ἀρχαιόθεν ὑπό τήν φυλήν τοῦ Ἀθηνοδώρου εἰς πόλισμα, ἐξαρτώμενον πιθανότατα ἐκ τῆς ἐν Λήμνω Ἡφαιστείας.
Σήμερα εἰς τήν Νέαν Σκήτην ἐγκαταβιοῦν περίπου 45 πατέρες εἰς 22 καλλύβια-κελλιά.
Αὐτοί ἀσχολοῦνται μέ διάφορα ἐργόχειρα ὅπως ἁγιογραφία, μοσχοθυμίαμα, σταυρουδάκια, κομποσχοίνια κ.ἄ. Βεβαίως οἱ περισσότεροι, ἄν ὄχι ὅλοι, ἀσχολοῦνται καί μέ τούς κήπους καί τά περιβόλια τούς, καθότι ὑπάρχει ἀρκετό ὕδωρ, καταβαίνον ἐκ τοῦ Ἄθωνος.
Τό 1996 ἤλθε στή Νέα Σκήτη ὁ ἀδελφός Χαράλαμπος νά μονάσει. Ὁ Γ. Σάββας τόν κούρεψε καί τού ἔδωσε τό ὄνομα Χαρίτων. Αὐτός εἶναι ὁ σημερινός Γέροντας τοῦ Κελλιοῦ. Αὐτός δουλεύει σήμερα τό ξυλουργείο, τό ὁποίο βεβαίως ἔχει ἐκσυγχρονιστεί, στό κατά δύναμιν, καί παράγει τά ἐργόχειρα πού διατίθενται στό site αύτό.
